W 2013 roku projekt Synchronizacja przebiegał pod hasłem „architektura i miasto nie tylko dla wzroku” i skupiał się na projektowaniu multisensualnym oraz zagadnieniach z zakresu urbanistyki oraz ekologii, architektury uzdrowisk, projektowania krajobrazu i neuropsychologii, estetyki i estezjologii.
Praktyka projektowania budynków i miast oraz towarzyszące jej dyskusje teoretyczne koncentrują się na zmyśle wzroku. Dominacja zmysłu wzroku w architekturze objawia się nie tylko w wizualizacjach i fotografiach, które stanowią główny sposób funkcjonowania budynków w dyskursie architektonicznym, lecz również w samej konstrukcji budynków kształtowanych przecież z intencją społecznej użyteczności, inżynierii i kontroli. Architektura rozumiana jako całościowe projektowanie przestrzeni życiowej w równym stopniu oddziałuje również na pozostałe zmysły człowieka. Polepszanie się jakości życia mieszkańców miast wymaga rozpoznania ich potrzeb i oczekiwań także zmysłowych. Tymczasem projektowanie multisensualne, angażujące wszystkie zmysły, w znacznym stopniu pozostaje dzisiaj domeną działalności marketingowej – szeroko stosowane w wielkopowierzchniowych centrach handlowych ma na celu stymulowanie do większej konsumpcji.
Rozwój miast nie opiera się tylko na wymiernych kryteriach (lokalizacja i dostępność poszczególnych funkcji), ale również na zaspakajaniu potrzeb ulotnych i sensorycznych. Wśród podejmowanych przez nas zagadnień znajdą się m.in. tematy z dziedziny architektury parkowej i ogrodowej (zarówno założenia i przekształcenia wielkich założeń parkowych z lat 50. XX wieku takich jak Park Kultury i Wypoczynku w Chorzowie czy Park Marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza w Warszawie, jak i obserwowane obecnie przekształcenia niewielkich skwerów i ogrodów miejskich), wiejskich korzeni polskiego mieszczaństwa oraz jego oddziaływania na urbanistyczny kształt polskich miast (przykładem może być tu układ urbanistyczny podwarszawskich Nowodworów, utopijny projekt reruraryzacji warszawskiej dzielnicy Ursus) , architektura sanatoryjna i uzdrowiskowa (wnętrza sanatorium w Trzebiechowie, którego wystrój zaprojektował Henry van de Velde, wielkie inwestycje w architekturę sanatoryjną i uzdrowiskową z czasów PRL-u, a także powstające współcześnie hotele spa oraz agroturystyczne), polska tradycja landartu i mezourbanistyki (zapomniana w znacznym stopniu twórczość artystów i architektów takich jak Jerzy Sołtan czy Jacek Tylicki), powstające współcześnie instalacje w przestrzeni miejskiej (dotleniacz Joanny Rajkowskiej czy prace Katarzyny Krakowiak) oraz problematyka przekształceń krajobrazu współczesnych miast.
WYSTAWY:
>>> Uzdrowisko Jazdów>>> Pracując dla kraju, pracujesz dla kraju
WYKŁADY:
>>> Choroby miasta>>> Juhani Pallasmaa: Przestrzeń, miejsce, atmosfera
>>> Matthew Gandy: Marginalia: estetyka, ekologia oraz miejskie nieużytki
DYSKUSJA:
>>> Architektura przymusuPUBLIKACJA:
>>> MIASTO-ZDRÓJ. ARCHITEKTURA I PROGRAMOWANIE ZMYSŁÓW---------------------------------------------------------
SANATIVE CITY
In 2013, Synchronicity explored the theme "architecture and the city not only for the eyes" to focus on multisensual design and the problems of urban design and ecology, health resort architecture, landscape architecture and neuropsychology, aesthetics and aesthesiology.
The practice of raising buildings and cities as well as its collateral theoretical debates are marked by a heavy focus on the sense of sight. Its domination in architecture makes itself manifest not only in renderings and photographs, which provide the basic way for buildings to function in architectural discourse, but also in the very structure of buildings, which are, after all, shaped with such intentions as social usefulness, engineering and control. Architecture understood as holistic design of the living space aims to affect also the other senses. Raising the quality of life in cities requires recognising their inhabitants’ needs and expectations, including the sensual ones. Yet, multisensual design remains nowadays largely a domain of marketing and is commonly applied in large-scale shopping malls to boost spending. Urban development is not based only on measurable criteria (location and availability of functions), but also on satisfying ephemeral and sensory needs.
The project deals with the following themes: park and garden architecture (establishment and transformations of the vast park complexes from the 1950s such as the Culture and Recreation Park in Chorzów or the Marshal Edward Śmigły-Rydz Park in Warsaw, as well as the current redevelopments of small-scale squares and urban gardens), rural roots of the Polish bourgeoisie and its impact on the urban form of Polish cities (with the suburb of Nowodwory in Warsaw serving as an example – a utopian project of new ruralisation of the Warsaw district of Ursus), health resort and sanatorium architecture (interiors of the sanatorium in Trzebiechów decorated by Henry van de Velde, heavy spending on health resort and sanatorium architecture in Poland under communism, as well as the currently built spa hotels and holiday cottages), Polish land art and meso-urban design tradition (the largely forgotten practice of artists and architects, such as Jerzy Sołtan or Jacek Tylicki), contemporary installations in the urban space (Joanna Rajkowska’s Oxygenator, or works by Katarzyna Krakowiak), as well as the problems of reshaping the landscape of contemporary cities.